Ik kreeg afgelopen week bij het pick up point van Albert Heijn een glutenvrije koekreep cadeau om uit te proberen. Dat doet de AH wel vaker met nieuwe producten in de hoop dat je ze gaat kopen. Nou was deze reep echt niet te vreten, dus kopen ga ik hem zeker niet. Maar de chemische lucht van de reep bracht mij ook op het idee om je te vertellen wat de belangrijkste feiten over E-nummers zijn. Ik weet het, op internet wemelt het van de (spook)verhalen over E-nummers. De een nog schreeuweriger dan de ander. Ik zette de belangrijkste zaken voor je op een rij zodat je in ieder geval weet wat je er over moet weten en je niet gek laat maken. En, als we dan toch even een dagje zonder E-nummers willen leven, wat dacht je van zelf kruidkoek maken? Dat scheelt een heleboel conserveermiddel, smaakversterker en gebrande suikers. Kun je straks onder het genot van een plakje zelfgebakken koek alles lezen over E-nummers.

 

Hoe maak je zelf de lekkerste E-nummer vrije kruidkoek!

 

Ingrediënten:
klontje roomboter

200 ml melk

100 gr honing

2 el appelstroop

150 gr roggemeel

100 gr (tarwe)meel

2 tl baking soda

snufje zout

2 el koekkruiden (van Jacob Hooyer zijn heel lekker)

1 ei

Bereiding

1  Verwarm de oven voor op 170 graden.

2  Vet een cakevorm (of taartvorm zoals ik deed) in met roomboter

3  Schenk in de melk in een pan en verwarm die zachtjes. Voeg de honing en de appelstroop toe en

laat deze er zachtjes in smelten. Het hoeft niet te koken.

4  Mix de twee soorten meel met het zout, de baking soda en de koekkruiden. Doe het ei erbij en mix

weer door.

4  Voeg nu langzaam het melkmengsel toe.

5  Schenk het hele mengsel in de cakevorm en laat een uurtje rusten.

6  Bak de ontbijtkoek in 45-50 minuten gaar en goud bruin. Je kunt de gaarheid checken door er met

een prikker in te prikken. Als er niets aan blijft plakken is de koek gaar.

7  Laat de ontbijtkoek 5 minuten in de vorm zitten en haal hem er dan uit.

Laat buiten de oven afkoelen op een rooster.

Wat je moet weten over E-nummers.

Je hebt het vast wel om je heen gehoord. Lees eerst de etiketten op producten voor je iets koopt. Daar staat namelijk precies op wat er in zit. Tja, dat klopt meestal wel, maar fabrikanten gaan het je natuurlijk niet makkelijk maken. Er zijn zo veel E-nummers dat het niet te doen is om te weten wat ze allemaal betekenen. Ook de namen van de toevoegingen zijn vaak moeilijk te begrijpen. Voor je het weet breng je al lezend uren door in de supermarkt. En dat is niet de bedoeling. Nou, wantrouw ik van nature al alles wat er in de supermarkt ligt, dus inmiddels ben ik ongeveer afgestudeerd in de etikettenleer (zoals je onder het kopje leesvoer kunt zien waar ik diverse etiketten van etenswaren onder de loep neem) en krijg ik heel vaak vragen over E-nummers. Vandaar dat ik de belangrijkste feiten voor je op een rij zet. Zo heb je in ieder geval de basiskennis in huis en kun je de grootste valkuilen vermijden zonder dat je urenlang etiketten moet staan lezen.

Wat zijn E-nummers eigenlijk??

E-nummers heten ook wel toevoegingen. Ze worden toegevoegd aan producten om een eigenschap te verbeteren, bijvoorbeeld de kleur, smaak of houdbaarheid. Ze hebben geen voedingswaarde.

Waarom gebruiken fabrikanten E-nummers?

De producten die we kopen moeten aan allerlei eisen voldoen. Zo willen we thuis het product kunnen bewaren, willen we onder andere zachte boter, brosse koekjes en krokante chips. We houden ook nog eens van etenswaren met een mooie kleur en glans. Allemaal eisen waar de natuur niet altijd aan kan voldoen. En dus moeten fabrikanten manieren vinden om de klant tevreden te stellen. Daarnaast gaat het hen er natuurlijk ook om een product zo goedkoop mogelijk te maken. Dus worden er allerlei vulmiddelen en smaakversterkers toegevoegd.

Wie keurt zo’n E-nummer?

Een fabrikant is verplicht een nieuw E-nummer aan te melden bij de Europese Voedselveiligheidsautoriteit (EFSA). Deze gaat het dan keuren en als het oke is dan krijgen ze een E-nummer. Dit wordt dus op Europees niveau geregeld. Volgens de EU worden de stoffen ook regelmatig opnieuw bekeken en geëvalueerd.

Je hebt 2 soorten E-nummers

Mensen roepen vaak dat alle E-nummers slecht zijn, maar dat is niet zo. Er zijn 2 groepen: natuuridentieke stoffen ofwel stoffen die ook in de natuur voorkomen, maar nagemaakt zijn in het laboratorium. Het is goedkoper om de stoffen na te maken dan om ze rechtstreeks uit de natuur te halen. Vandaar dat fabrikanten de voorkeur geven aan nagemaakte stoffen. Daarnaast zijn er de synthetische stoffen. Die zijn bedacht om kleur te geven, iets soepel of hard te maken of de houdbaarheid te verlengen. Op deze laatste stoffen is e meeste kritiek dat ze slecht voor je zijn.

De ingrediënten staan op volgorde van inhoud.

Kijk daar heb je een heel belangrijke tip binnen. Het ingrediënt dat als eerste op de lijst is dus het meest aanwezig in het product. En vanaf daar loopt het steeds verder af. Bij sommige ingrediënten staat dan een percentage. Dus stel bij het derde staat 21% dan weet je dat de eerste en tweede meer dan 21% zijn. Gek genoeg staat bij de hoeveelheid suiker zelden een percentage.

Soms het nummer en soms de naam, maar waarom?

In de Europese Unie moeten alle voedingsadditieven verplicht vermeld staan op de ingrediëntenlijsten. Maar fabrikanten mogen zelf kiezen of ze de naam van de stof of diens E-nummer op de ingrediëntenlijst zetten. Ook mogen ze zelf kiezen welke namen ze gebruiken. Daar kunnen ze dus creatief mee omgaan…..

 

Voor slechte E-nummers bedenken fabrikantem andere namen.

Een van de meest bekritiseerde E-nummers is de smaakversterker E621 ofwel Monosodiumglutamaat. Hij zit vooral in hartige producten zoals paprikachips, kant en klare soepen (Cup a soup), knakworsten, droge worsten, kant en klaar maaltijden en vleeswaren. Omdat veel mensen nu op dit E-nummer letten, zetten fabrikanten het nummer niet op de verpakking, maar bedenken ze er een naam voor. Dit zijn bijvoorbeeld de meest voorkomende namen voor E621. Gehydroliseerd plantaardig eiwit/ Extract van plantaardige eiwit/ Sodium Caseïnaat/ MSG, Monosodiumglutamaat/ Gehydroliseerd eiwit/ Ve-tsin/ Gehydrogeneerde plantaardige olie/ Calcium Caseïnaat/ Gistextract. Maar er zijn nog een paar van die E-nummers die je echt moet vermijden. Hieronder geef ik een lijst van de nummers en de reden waarom ze slecht zijn.

E102 en E104: Gele kleurstoffen die vaak de vervanger van ei in producten. Sommige mensen zijn er overgevoelig voor en krijgen er astmatische aanvallen van.

E120 t/m E133: Kleurstoffen in (sport)drankjes (Fristi), snoep(M&M) en ontbijtgranen die gedragsproblemen kunnen veroorzaken zoals hyperactiviteit bij kinderen.

E211: Een conserveermiddel dat ook tot hyperactiviteit kan leiden. Coca cola heeft het uit zijn drankje gehaald nadat deze stof in de VS in opspraak was geraakt.

E221: Natriumsulfiet , ofwel een conserveringsmiddel dat wordt gebruikt bij de wijnproductie en andere bewerkte levensmiddelen. Volgens de FDA is één op de 100 mensen overgevoelig voor sulfieten in voeding. Personen die overgevoelig zijn voor sulfiet kunnen hoofdpijnen, ademhalingsproblemen en uitslag krijgen.

E432: Een emulgator die o.a. kan leiden tot nierproblemen en huidaandoeningen.

E621 t/m E625 glutamaat: Een aminozuur dat wordt gebruikt als smaakversterker in soepen, slasauzen, chips en kant en klaar/ diepvries maaltijden. Onderzoeken tonen aan dat regelmatige consumptie van MSG kan leiden tot depressie, desoriëntatie, vermoeidheid, hoofdpijnen en obesitas. Je eet er al gauw te veel van omdat het zorgt dat je geen vol gevoel van krijgt omdat de stof je hersenen misleidt.

E950:Een zoetstof die zou aanzetten tot een verhoging van je cholesterol-gehalte.

E951 – Het beruchte Aspartaam; een zoetstof die 200 keer zoeter is dan suiker. Hij wordt vooral toegevoegd aan light-producten als suikervervanger. Naast allerlei nadelige gevolgen voor je gezondheid misleidt aspartaam ook je hersenen. Die denken dat je suiker eet en gaan alsnog voor de vetopslag zorgen. Je wordt door dit product dus zeker niet slanker.

Transvetten: Talloze onderzoeken laten zien dat transvet het risico op hartaanvallen, hartziekten en hersenbloedingen doet toenemen en bijdraagt aan een verhoogde kans op ontstekingen, diabetes en andere gezondheidsproblemen. Het zit o.a. in smeerboter, frituurvet, chips en bakkersproducten.

Natriumnitraat/ natriumnitriet: Wordt gebruikt als conserveringsmiddel en kleur- en smaakstof in spek, ham, hotdogs, vleeswaren, corned beef, gerookte vis en andere bewerkte vleeswaren. Dit ingrediënt, dat onschadelijk klinkt, kan zeer kankerverwekkend zijn zodra het in je spijsverteringsstelsel terecht komt.

Apps

Heb jij graag een lijst van alle E-nummers bij de hand? Dan zijn er verschillende apps voorhanden. Zoek ze op in je app-lijst en kies welke jij het beste vindt.

Het Voedingscentrum

Verder geeft ook het voedingscentrum informatie over E-nummers. Maar ik raad je af dit te lezen, want ze zijn totaal niet kritisch en beweren, tegen alle kritiek in, dat alle E-nummers goedgekeurd zijn en dus gezond. Ze geven totaal geen informatie over overgevoeligheid voor bepaalde stoffen en waarom bepaalde E-nummers in andere landen dan wel verboden zijn. Dat vind ik echt heel slecht voor een centrum dat juist voorop zou moeten lopen in deze informatie.

Tenslotte eet natuurlijk zo vers mogelijk, dan krijg je het minst te maken met additieven. Eet daarnaast gevarieerd dan krijg je nooit teveel van het een binnen en loop je ook minder risico!

 

 

Vind jij ook dat iedereen dit zou moeten weten? Deel dit artikel dan op Social Media met de knoppen hieronder.

Bedankt vast!

TG Facebook Comments

02.06.2015
Geplaatst in gezondheid
3 reacties