Op deze Hollandse donderdag vertel ik je over de herkomst van een typisch Nederlands product. Met vandaag: Gestampte muisjes. Het lijkt zo’n vanzelfsprekendheid, dit poederige, zoete goedje. Maar ik bedenk me dan altijd, het is ooit door iemand bedacht en gemaakt. Wie zou dat geweest zijn en waarom is het zo populair geworden dat we het nog steeds kennen? Tja, en dan ga ik op onderzoek uit. En als het resultaat verrassend is, deel ik het hier met je. Deze keer bleek de oorsprong van het product ook nog eens in mijn eigen dorp te liggen. Op een plek waar ik wekelijks kom. Ik had tot voor kort geen idee……

Gestampte Muisjes

Het verhaal achter dit populaire Hollandse broodbeleg

Hoewel we tegenwoordig niet zo veel brood meer eten als vroeger is er een broodbeleg dat iedereen wel kent en in huis heeft. De gestampte muisjes. Je herkent het oranje gekleurde pak van de firma de Ruyter wel in de supermarkt tussen de pakken hagelslag, gekleurde hagel en vlokken van dezelfde fabriek.

Maar waarom heet dit witte poeder met anijssmaak nou gestampte muisjes terwijl er geen muis aan te pas komt. Nou dat is best simpel te verklaren.

Ooit was er een bakker midden in mijn dorp. Die heette Cornelis de Ruyter. Hij bakte heerlijk brood en koek, maar was een ambitieus man met gevoel voor wat de klant wil. Hij was in de leer geweest bij een bakker in Utrecht en had daar geleerd geboortemuisjes te maken. Je weet wel die roze of blauwe bolletjes die je op beschuit krijgt bij de geboorte van een kind.

Deze geboortemuizen bestonden uit een anijszaadje bedenkt met een laagje suiker.

Door de vorm kregen ze de bijnaam muizen. Ook Cornelis maakte deze geboortemuizen in zijn Baarnse bakkerij. Maar een aantal van zijn klanten, oudere dames vooral, klaagden over de hardheid van de muizen. Zij kregen ze met hun oude gebitten niet goed doorgebeten en vroegen de bakker of hij ze fijn kon malen voor hen. Dat deed hij en zo werd de gestampte muis geboren! Lang kon Cornelis niet van zijn succesproduct genieten, want hij overleed al op zijn 47^e.

Zijn 18 jarige zoon nam de zaak met succes over en had het geluk dat leden van de koninklijke familie, die op het nabijgelegen Paleis Soestdijk woonden, graag een portie gestampte muizen aan het paleis lieten bezorgen. Zo graag zelfs dat koning Willem III hem in 1883 het predikaat Hofleverancier gaf.

TG Facebook Comments